OVER
HET DOMEIN
Binnenplaats, majestueuze bossen, wandelpaden, vijvers, enz. Geniet een dag of een weekend van een magische omgeving vol geschiedenis en cultuur, volledig gewijd aan rust en delen.
Deze prachtige residentie uit de 17e eeuw ligt in het hart van het grootste bos van België, het bos van Anlier, zijn 7.200 hectare groot, en bevindt zich op het kruispunt van de drie Belgische, Luxemburgse en Franse grenzen. Het pand, dat zich uitstrekt in een groene en bosrijke omgeving, biedt meerdere sferen voor uw evenementen.
MEER DAN EEN VERHAAL...
De geschiedenis van het domein Pont d’Oye begon toen aan het begin van de 17e eeuw in het gehucht met dezelfde naam de eerste smederij werd gebouwd en het domein het hart van de metallurgische industrie in de vallei van de Rulles werd. Verschillende eigenaars volgden elkaar op totdat Jeanne Petit het domein en de smederijen overnam en er in 1644 een kasteel bouwde.
Het was in dit kasteel dat de markiezin du Pont d'Oye weelderige feesten organiseerde, waarbij de ervaringen hier in Habay werden vergeleken met die van Versailles. Tijdens de Franse Revolutie werd het kasteel geplunderd. De wederopbouw zal enkele decennia later worden hervat.
Pierre Nothomb kocht het landgoed in 1932 en gaf het een culturele bestemming: een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. Haar achterkleindochter, Amélie, geeft toe dat ze als tiener verliefd werd op dit oude huis en het omliggende bos. Hoe kun je immers niet in de ban raken van dit kasteel met een naam die een sprookje waardig is?
...EEN FILOSOFIE
Door de aard van zijn geografische ligging is de Pont d'Oye een convergentieplaats in het hart van Europa, in het hart van de Grote Regio, op de grens van de Latijnse en Germaanse wereld. Op zijn gemak met woorden en muziek, gekenmerkt door poëzie en theater, zijn dit huis en zijn ziel lange tijd synoniem geweest voor ontdekkingen, verrassingen, tolerantie en openheid.
De huidige filosofie van de plek is eenvoudig: behoud deze magie, in de omgeving van bossen en vijvers, zodat toekomstige generaties de banden kunnen blijven smeden die de basis zullen vormen van de samenlevingen van morgen.
